Έχω έναν ήλιο χλωμό στη φορμόλη

είμαι αυτή που περπατά ανάμεσά σας με αργά και σίγουρα βήματα που διατηρούν την παγωμένη της έκφραση με τον ρυθμό τους. κρατώ την οργή και την αστάθειά μου σφιχτά στις χούφτες μου και δεν πρόκειται να τις αφήσω ελεύθερες. γιατί να σας δώσω το προνόμιο αυτό, να δείτε την αυθεντική σκέψη μου;
περπατώ, και δεν είμαι εγώ, είμαι αυτό που κατάπια για να νιώσω καλύτερα. ένα φτηνό παυσίπονο που πήρε την εκδίκησή του αργά ή γρήγορα φουσκώνοντας και απειλώντας με. είναι δέκα φορές μεγαλύτερο και ζεστό. είναι καυτή πραγματικότητα που πηγάζει από το εσωτερικό μου. είναι επικίνδυνο ανεύρυσμα είναι βολική δικαιολογία. είναι χτύπημα ανάμεσα στα μάτια.
είναι εμετικό.


ξύπνησα με μια ελπίδα το πρωί, την κοιτούσα για ώρες να παλεύει με το αεράκι που έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο δίπλα μου. ως το βράδυ είχε σβήσει .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου